Satelliet-Startrackers bestaan uit een combinatie van twee optische camera's. De camera-eenheid wordt beschermd door een CHU-steun, die conventioneel uit één blok aluminium wordt gefreesd. Dankzij additive manufacturing worden ontwerpvrijheid en de eigenschappen van het component gewonnen. Dit bespaart gewicht, volume en kosten in vergelijking met conventionele productie. Bovendien heeft het geprinte component een grotere stijfheid. Door het materiaal te veranderen, werd optimalisatie bereikt met mechanische materiaaleigenschappen ter plaatse, waardoor de noodzaak voor elektrochemisch polijsten en warmtebehandeling overbodig werd. Het Instituut voor Ruimtevaartsystemen van de Universiteit van Stuttgart ontwikkelde de CHU als onderdeel van de Flying Laptop-satelliet, die in 2014 werd ontwikkeld en de ruimte in gestuurd. Dit wordt gebruikt om op betrouwbare wijze de positie en oriëntatie van satellieten in de ruimte te berekenen.